Dünyanın en b o k dan şişirilmiş oyunu.

best story telling falan dimi kanka ACT 3'e geldiğimde oyunu silmek istedim bu kadar kötü plot yapmayı nasıl başardınız helal olsun Goty falan hak etmiyor

Ressam abla, rica etsem "71" çizer misin? Ülkenin geleceği için bir şey deneyeceğim.

Her şeyiyle müthiş bir deneyim

Söylenecek söz yok amk Pandispanya için: 4 adet yumurta 120 gram toz şeker 120 gram un 30 gram kakao Ganaj için: 300 gram bitter çikolata 300 gram krema Pastacı kreması için: 200 ml. süt 1 adet yumurta 25 gram mısır nişastası 50 gram toz şeker 1 paket vanilin Süslemek için: 5 gram kakao 10 gram file Antep fıstığı

NE GÜZEL ŞEYSİN SEN... HEP YAŞIN 33 BUGÜN VARIZ,YARIN BELKİ DE YOKUZ... Bu sene en çok dikkat çeken AAA yapımlardan biri olan Clair Obscur Expedition 33 bizleri asya'da görmeye alıştığımız Fantazi evrenini batıya taşıyacak kaliteli görsel,sanat tasarımıyla ve hikaye sunumuyla sıra tabanlı oyun severlerin gönlüne taht kuracak türden aday olmaya layık bir oyundur. geliştirici ise küçük bir firma olduğundan böylesine kaliteli bir yapımı stüdyo küçük iken fikir ve duyguları büyük olduklarından ötürü kendilerini takdir ediyorum. Oyunun hikayesine gelecek olursak; Painter isminde bir varlığın ya da ressam diyebileceğimiz bu kişinin her sene bir rakam çizerek o rakama gelmiş yaştaki insanları yok ediyor. sadece bununla da kalmayıp çizmiş olduğu rakamı geriden başlatarak ''Ölüm Ölüm dediğin nedir ki ? gülüm'' felsefesiyle her yaştan insanı yazdığı sayıyla her sene yok etmeye başlıyor.. -Oyunda yer alan ''The Lumier'' isminde olan bu halk ise yaşamak için her yıl gönüllü ekip olarak ''The contient'' isimli denizin karşısındaki bu mekana bir daha ölümü çizmemek adına insanlık namına,umut adına ressamı yok etmek için 4 ''expedition'' arkadaş yola çıkmaya başlıyor. -insanlık ve umut adına demişken gönüllü 4 cesur kahraman arkadaşların isimlerini es geçmek istemedim.(Gustave,Lune,Maelle,Scıel) her birinin kendine ait hikayesi,umudu ve birbiriyle olan zamanla dostluk ve aşk ile yeşeren bu cesur ekibin günün sonunda birbirlerine vermiş olduğu bir söz vardı.. '' eğer ki içimizden birini kaybedersek yola ne olursa olsun devam edeceğiz ve bu işi bitireceğiz'' - Ana karakterlerin görünüm ve tasarımları ''final fantasy'' evrenindeki jöleli saçlar ve havalı olduğunu düşünüp boş konuşan concon tipler gibi duran gençler değil de Has Anadolu erkeği-bayanı kıvamında efendi ve hanımefendi'nin olduğu bir görünüm ve giyinime sahiptirler :) -oyunun müzik kısmına gelecek olursak kulağınızın pasını silecek, savaşta ise düşman karşısında sizi gaza getirecek harika müziklerin olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim.özellikle oyunda emeği ve katkısı olan naif ve içten sesiyle ''Alice Duport-Percier'' isimli bu bayanı ve ''Victor Borba'' isimli bu beyfendiyi dinlemenizi tavsiye ederim. -Mekanik ve oynanış kısımlarına gelecek olursak; oyun sıra tabanlı mekaniğe sahip olduğu için hem rakibe hem de size sıra geldiğinde oyunda yer alan ve sizin hamlenize göre belirleyeceğiniz 4 tane seçenek sunuyor.bunlar AIM,ITEMS,SKILLS,ATTACK olarak temelde kolay olan şeyler var. AIM kısmını seçtiğimizde düşmana nişan alıp düşmanın hangı kısmına doğru ateş edeceğimizi gösterir iken, ITEMS isimli kısım ise haritada gezinirken topladığımız içerik şeyler doğrultusunda savaşta kullandığımız materyal gibi düşünün ve bunu da düşman karşısında veya kendimize,arkadaşlarımıza kullanabileceğimiz health ve güç iksirleri kullanıp ekstradan sağlık,güç aldığımız veya düşmana hasar verdiğimiz şeylerdir. SKILLS ise her karakter de seviye atladığımız da perk ağacında seçip kullandığımız yeteneği düşman karşısında yaptığımız ekstra hasar veren ayrıca şeylerdir.ATTACK ise hiçbir büyü ve perk kullanmadan direk bodoslama vurmamızı sağlıyor. oyun bize hangi karaktere nasıl bir build yapmak istersin ? gibi seçeneklerde zorlama yapmıyor ATTRIBUTES dediğimiz kısıma geldiğimizde ''Vitality,Luck,Defense,Might ve Agility'' gibi seçenekler ile istediğimiz yoldan istediğimiz oynanış tarzında her karakterimiz için seçme imkanına sahip oluyoruz -vuruş hakkı düşmana geçtiğinde ise dikkatlice ''Quick Time'' dediğimiz zamanlamasına tuşa basıp atağı savuşturup hasar almamıza engel olacak dodge mekaniği var. eğer ki düşmanın yapmış olduğu hamleyi ıskalarsak güçlü düşman tipine göre ya bayağı hasar alıyoruz ya da tek yiyoruz bu hasar alma olayı kimi zaman tek başına bir karakterle ya da grupça diğer arkadaşların da hasar alması mümkün. - az önceki paragraf'da düşman demişken her düşmanın kendine göre bir avantaj ve zaaf durumu vardır.örnek veriyorum bir düşman ateşe karşı etkili değilken daha fazla hasar alıyorken diğer düşman ise elektriğe veya buz'a karşı zayıf kalıyor. kısacası her BOSS'un oyunda buff ve debuff durumları var. -oyunda 5 türlü element yer alıyor. bunlar ''ATEŞ,BUZ,ELEKTRİK,TOPRAK ve IŞIK'' olarak her düşmana karşı zayıf yönünü bulduğumuzda kullandığımız şeylerden biridir. ve ayrıca karakterlerimizde MANA dediğimiz her özel güç için yeterli MANA'mız olduğu taktirde kullanabiliyoruz.kafamıza göre istediğimiz gibi oyun bize sınırsız MANA sunmuyor. ''al tepe tepe sınırsız kullan yiğidim'' gibi ayrıcalık sunmuyor :) -oyunda PICTOS isimli her BOSS'u öldürdüğümüz sonrası için kazandığımız bir perk gibi düşünün, istediğimiz karaktere yerleştirip bize ekstradan örnek veriyorum hasar,hız ve kritik vuruş şansı gibi benzeri şeyleri yapmamıza katkı sağlıyor. -Canımızı tamamıyla iyileştirecek skill ve attribute puanlarımızı dağıtacağımız haritanın belirli yerlerinde göreceğimiz ''CAMP FİRE'' denilen alanlar vardır.bunlar genelde bayrak dikilmiş bir alanda kendini belli ediyor. -karakterlerimizin görünümünü değiştirecek içeriklerde var. örneğin saçından kıyafetine varana dek karakterlerimizi değiştirme şansı oyun bize sunuyor. -Oyun tam anlamıyla Açık dünya değildir.yarı açık dünya dediğimiz bir yere kadar seni sınırlı tutan bir durum söz konusu vardır. ama dünyası o kadar özenli ve güzel tasarlanmış ki sanat cümbüşü dediğimiz mekanlar ve görsellikler var. haritada karakter ile gezinirken kamera açısı ise kuş bakış açısı olarak izometrik olarak seyredip yürüdüğümüz görsel tatlılıklar var :) Okuduğunuz için teşekkür ederim

GERÇEK BİR BAŞYAPIT OYUN: CLAIR OBSCUR EXPEDITION 33! Clair Obscur Expedition 33 inceleme videosu ile karşınızdayım, iyi seyirler! https://www.youtube.com/watch?v=z90ueO8ksBw&t=902s

Yılın oyun ödüllerini alacağını hissettiğim tur tabanlı, rol yapma öğelerini barındıran bir oyundur kendisi.

Oyunumuz sirkiyye diye bi ülkenin uzun adam (long dick man) saldırısına uğramasıyla başlar. Uzun adam yaşayan nefes alan her varlığın vergi vermesini ister ama halk bunu kabul etmeyince ölün o zaman der ve tahtaya hepinizin aq diyerek 100 yazar ve 100 yaşındaki herkesin emekli maaşı kesilir 100 yaşındaki herkes mevcut olan ekonomik çöküşün de etkisiyle dayanamaz ve ölür. Sonra uzun adam her 12. ayın 31 inde genelge yayımlar ve o yaştakilerin maaşı kesilir. Bu öyle bi duruma gelir ki 33 e kadar dayanır sayı. Halkın uzun adamı devirmek için gönderdiği eylemciler de bir anda ortadan kaybolur her sene. Sonra gustavo ekromosko ortaya çıkar ve ben bu uzun adamı deviririm der sonunda da uzun adam bi şekilde devrilir mutlu son .

baldurs gate 3 den sonra bu tarz oyunları özledik atmosferi olsun oynanış mekanikleri müzikleri tam bir baş yapıt. BG3 den biraz daha basit aşırı detaylı değil. Müzikler gerçekten başarılı şans verebileceğiniz türden bir yapıt. dipnot : iki eliyle dur yapan OE görürseniz kaçın amk

Gelecek..seninde sıran gelecek Kalleş Ressam...! Nazlımın intikamını alacaam..Eğer Seninde Resmini çizmessem bana da Battal gazi demesinler Uleyn...

Bu oyunu oynarken zırlamadan duramıyorum.. Ya ben ağlak biriyim ya da çok yaşlandım.

sanatsal manatsal bişeyler yapmışlar. bida olmasın

Expedition 33 ne anlatmaya dillerdeki kelimelerin yeteceği, ne de insanın hayal gücünün yeteceği bir şaheser. Narrative kısmı okullarda ders diye okutulmalı kesinlikle. Son kısımlarda kendimi hikayeye çok kaptırıp biraz hızlı gittiğim için çok pişmanım fakat en yakın zamanda tekrar başlayacağım. Bugüne kadar daha iyisi gelmez tarzı ithamlarda bulunduğum her oyun adına Expedition 33'den tekrardan özür dilerim. Milyonlarca kelime uzatabilirim bu kısmı ama en sade haliyle Herhangi bir evrende yapılmayı geçtim, yapılma ihtimali insan aklının ucundan geçilebilecekler arasında bile her yönüyle en iyisi. Böyle bir deneyimi bize sunduğunuz için teşekkür ederiz 😔

Benim tarzım olmadığını anlamam 15dk sürdü. Unreal engine motorunu sevemedim gitti.

Önceki 32 oyunu oynamama değdi.

daha ilk act'tayım çok iyi

"For Those Who Come After"

https://youtu.be/iqizXvvWnmM En son hangi oyunu bitirmek için sabahladım, hatırlamıyorum doğrusu. Sonunu merak ettiğim ve oyun beni dünyasına mükemmel bir şekilde çektiği için bu oyunu bitirmek amacıyla sabaha kadar oynadım ve şunu rahatça söyleyebilirim ki muhteşem bir deneyimdi. Hikâyede klişe bulduğum yerler olsa da oyunun sanat yönü o kadar güçlü ki oyun zevkinizi hiç etkilemiyor. Bu oyunu geliştiren ekibin tek kaygısı, sanatımızı en iyi şekilde nasıl yansıtırız olmuş. Hem gözlerinize görsel şölen yaşatıyor hem kulaklarınızın pasını siliyor hem de kalbinize dokunuyor. Tam bir sanat eseri çıkmış ortaya. https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=3469637028 Oyuna dair olumsuz söyleyebileceğim birkaç şey var. Bunların başında optimizasyon geliyor. O kadar kötü bir optimizasyona sahip olmasa da daha iyi olabilirdi. Bunun yanı sıra Unreal Engine 5'ten kaynaklı olduğunu düşündüğüm, 2-3 saat veya daha fazla oyun açık kaldığında Fatal Error hatası ile crash sorunu ile karşılaştım. Bu hata ile çok sık karşılaşmama rağmen oyun o kadar güzeldi ki bu can sıkıcı hata oynamama engel olmadı. Elbette düzeltirler bu hataları ve optimizasyonda bir tık iyileştirmeler de yaparlar diye umuyorum. Bunun yanı sıra belki önemsiz olarak söyleyebileceğim bir eksiklik ise oyunda "Fotoğraf Modu" olmaması. Böyle bir sanat eserinde çeşitli filtreler ve seçeneklerle ekran görüntüsü alabileceğim bir fotoğraf modu olmaması çok üzdü. Oynanışa dair sevmediğim tek şey ise tur bazlı savaşa "QTE - Quick Time Event" dahil etmiş olmaları. Tur bazlı savaş içeren oyunları çok severim. Fakat QTE biraz can sıkıcı oldu benim için. Çünkü tur bazlı kombata sahip oyunları oynarken anlık "tam zamanında" şu tuşa basayım şöyle kombo yapayım yerine fiziksel olarak daha rahat takılmayı ve sadece taktiklere kafa yormayı seviyorum, tıpkı satranç oynar gibi yani. Oyun adına bunlar dışında olumsuz söyleyebileceğim pek bir şey yok. Bu fiyata son zamanlarda alabileceğiniz en iyi oyunlardan biri ve bence fiyatını hak ediyor. Mutlaka deneyimleyin derim.

daha 6 saat oldu ama oynadığım eniyi şey

Herkesin oynaması gereken bir oyun başyapıtlardan hikayesi mükemmel sanatsal görseller ve oynanış olarak harika yılın oyunudur.

Gümletmeli savaşlarda fişek gibi

Overrated.

Clair Obscur: Expedition 33 – Karanlığın İçinde Parlayan Bir Başyapıt

Bazı oyunlar vardır; başlar ve biterler. Bazılarıysa bittiğinde bile içinizde yaşamaya devam eder. Clair Obscur: Expedition 33 benim için tam olarak böyle bir deneyimdi. İlk olarak Game Pass’te başladım, sonra bu oyunun sadece “oynanıp geçilecek” bir yapım olmadığını fark ettim. Steam’den satın alıp ikinci kez bitirdim. Her oynayışımda yeni bir detay, yeni bir hisle karşılaştım. Bu oyun, bana göre sadece yılın değil, son yılların en derin ve etkileyici eserlerinden biri.

Hikâye: Varlık ve Yokluk Arasında Sarsıcı Bir Yolculuk

Clair Obscur, yüzeyde kıyamet sonrası bir dünyada hayatta kalma ve keşif hikâyesi gibi görünse de, alt metninde kimlik, hatırlanmak ve unutulmaya direnmek gibi ağır temaları işliyor. Her karakter, her diyalog ve her karar, bu temaların bir yansıması gibi. Expedition 33’ün temelinde, geçmişin yükleriyle yüzleşen bir topluluk var. “Unutulma” kavramı oyunun hem anlatısal hem de tematik bel kemiğini oluşturuyor. Hikâyeyi ilerlettikçe, oyunun dünyası kadar kendi iç dünyama da döndüğümü hissettim. Final sahnesi geldiğinde ise içimde sadece bir boşluk değil, aynı zamanda kabullenmeyle gelen bir huzur da vardı. Uzun zamandır bir oyunun son ekranında öylece kaldığımı hatırlamıyorum.

Karakterler: Her Biri Gerçek Gibi Yaşıyor, Acı Çekiyor, Umut Ediyor

Karakter tasarımları ve yazım kalitesi inanılmaz. Oyunda karşılaştığım her karakterin bir geçmişi, korkusu ve sesi vardı. Diyaloglar yüzeyde basit görünse de, altlarında derin kırılmalar taşıyor.Bu karakterlerin dijital değil, sanki yaşayan varlıklar olduğunu hissettirdi. En çok etkilendiğim şeylerden biri de karakterlerin sadece konuşmaları değil, sessizlikleriyle de hikâyeyi anlatabilmesiydi. Bu çok az oyunda gördüğüm bir anlatım biçimi.

Oynanış: Sanat ve Stratejinin Kusursuz Dengesi

Görsel anlatımı kadar oynanışı da oldukça yenilikçi. RPG temelleri üzerine inşa edilmiş dövüş sistemi, klasik sıra tabanlı sistemlere benzese de, gerçek zamanlı tepkiler ve reflekslerle birleşerek hem dinamik hem stratejik bir yapı sunuyor. Her savaş bir koreografi gibiydi sadece doğru hamleleri değil, doğru anı da yakalamanız gerekiyor. Büyüler, yetenek kombinasyonları, karakterlerin sınıfa göre değişen savaş stilleri derinlik katarken; çevresel unsurlarla etkileşim de oynanışa zenginlik katıyor. Özellikle bazı boss savaşları, görsel bir şölen olmanın ötesinde ciddi bir stratejik zorluk da barındırıyor. Kolay bir oyun değil; ama sabırlı bir oyuncuya verdiği tatmin çok yüksek. Araştırma ve keşif ögeleri de oldukça doyurucu. Haritalar çizgisel gibi görünse de, gizli alanlar, çevresel hikâye anlatımı ve koleksiyon ögeleri sayesinde sürekli merak içinde kaldım. Yeni bir bölgeye girdiğimde sadece “ilerleyeyim” değil, “bu dünyanın başka nesi var” hissiyle dolaştım.

Sanat Tasarımı: Yağlı Boya Tablo Gibi Bir Dünya

Oyunun adındaki Clair Obscur (aydınlık ve karanlık) ifadesi, sadece tematik değil, görsel olarak da her köşeye sinmiş durumda. Işık ve gölgenin kullanımı yalnızca estetik değil; atmosferi, duyguyu ve hatta hikâyeyi şekillendiriyor. Manzaralar o kadar etkileyici ki, bazı anlarda oyunu bırakıp sadece izledim. Renk paletleriyle hissettiren atmosfer, mekan tasarımlarıyla tamamlanıyor. Hüzünlü bir geçmişi olan terk edilmiş bir bina, sadece dokusu ve ışığıyla hikâye anlatabiliyor.

Müzikler ve Ses Tasarımı: Her Nefes, Her Sessizlik Anlam Dolu

Müzikler... Gerçekten uzun zamandır bu kadar iyi tempolandırılmış bir müzik/ses tasarımı görmemiştim. Savaşlar sırasında yükselen gerilim müzikleri, huzurlu anlarda arka planda çalan melankolik tınılar ve en önemlisi, sessizliğin bile bir ses gibi kullanılması. Bu, anlatının duygusal gücünü katlıyor. Karakterlerin seslendirmeleri ise ayrı bir övgüyü hak ediyor içten ve doğal. Tonlamalardaki duygu geçişleri, sahneleri daha da etkileyici hale getiriyor.

Eksiler? Küçük Ama Göz Ardı Edilebilir

Kusursuz bir deneyim miydi? Teknik olarak birkaç küçük sorunla karşılaştım: bazı yerlerde frame düşüşleri, ara sahnelerde ufak senkron problemleri… Ancak bunlar asla deneyimimi zedelemedi. Anlattığı hikâyenin ve yaşattığı duyguların yanında, bu hatalar önemsizleşiyor.

Sonuç: Sanat, Oyun ve Duyguların Kesiştiği Nokta

Clair Obscur: Expedition 33 benim için bir oyundan çok daha fazlasıydı. Bir yolculuktu. Hem fiziksel hem duygusal. Oyunu bitirdikten sonra karakterleri, ortamları ve yaşadığım duyguları düşünmeden edemedim. Ve belki de en önemlisi, bu oyunu tekrar tekrar yaşamak istedim. Eğer bu oyun yılın “Game of the Year” ödülünü almazsa, sadece teknik başarı değil, duygusal derinlik de göz ardı edilmiş olur. Çünkü Clair Obscur, yalnızca bir oyun değil; kalbe işleyen bir sanat eseri. Puanım: 9,5/10

fransız insanlardan oluşan bir evrenin yıkılmaktan başka bir çaresi yok (bir anda breakdance yapmaya başlayan gestral için alabilirsiniz.)

Başkan bu direkt seks yaw