Ömer iyi kolonistti ama fena bir kusuru vardı.
Masa olmadan yemek yiyemiyordu.
Masa olmadan yemek yediği her dakika onun için acıyla geçiyordu ve ben onun omuzlarındaki bu yükün ne kadar ağır olduğunu o ölmeden anlayamadım
bir akşam masa olmadan son defa yemeğini yedi ama hiçkimse bunun farkında değildi
işte o gece ansızın saat 1.23 de geçirdiği bir öfke kriz sonrası x17 tane antimadde ile güçlendirilmiş harp başlığını tekmeleyerek infilak etmesine sebep oldu
bu facia sonrasında bütün kolonimi kaybettim . O ve onu durdurmaya çalışan 6 kolonistim anında buharlaştı bi okadarı da ağır yaralandı yaklaşık 3 tanesi yanarak hayatını kaybetti.
yaşanan her şeyi bir kenara bırakıp geriye kalan bir avuç savaşçım ile her şeyi yeniden en baştan kurmaya başladım ama ertesi günün sabahını mechanoid saldırısı ile karşılaşınca fazla dayanamadım ve bütün askerlerimi kaybettim.
Peki bu olaylardan sonra bana ne mi oldu?
sonunda kafamı bilgisayardan kaldırmayı başardım. Tekrardan ailemin yüzünü görmek beni çok mutlu etti ayrıca yks ye sadece 60 gün kalmış artık sonunda çalışmaya başlayabilirim
Tek erkeğin yönettiği bir rejim kurdum tüm kadınları s!kerek çoğalıyor doğan erkekleri kes!p bizzat kendime yediriyorum kız çocukları isyan ederse onları da yiyorum kadınlara doğum sıralarına göre rütbe verip tüm dünyayı fetetmek amacım tabi bide kolonideki herkesi s!kmek bu ilhamı bana veren game of thronesda ki Craster seninde ananı s!keyim ve evet piskolojim bozuk.
YA BEN BÖYLE OYUNUN TA ÖLÜSÜNÜ SİKEYİM. KOLONİYİ YENİ KURMUŞUM, ETRAFI KEŞFEDEYİM DİYORUM. KAZDIM BİR TANE DUVARI, İÇİNDEN 2000 YAŞINDA METAL SALYANGOZLAR ÇIKTI. BENİM ADAMLARI MİNİGUNLA TARADI AMK. BENİM ADAMLARIN ELİNDE PARMAĞINDAN KÜÇÜK BIÇAKLAR VAR. BEN NE YAPAYIM ULAN BUNLARA İNSAFSIZ ADAMLAR.
(''Oyundan pahalı DLC mi olur amk'' tepkilerine jet hızında yanıt verdikleri için teşekkürler. Oyuna yapmış oldukları hayvani zamla birlikte artık tüm DLC'ler oyundan ucuz.)
Kolonimin ilk üyelerinden birisi çatışmada kafasına yediği mermiden ötürü aptala döndü. Zor da olsa hayatta tutabilmiştim ancak ciddi bir kalıcı beyin hasarı vardı. Zaten karakteristik olarak savaşamayan birisiydi. Ben onun zekasına hayrandım. Kim bilebilirdi o kadar adam ve siperin arkasında çatışmanın bitmesini beklerken o kör kurşunun hayatını karartacağını. Azraille olan mücadelesini kazanmıştı ama artık işlevsiz bir kolonistti. Tek silahı olan zekası artık gitmişti. Zeka şöyle dursun yürümek, yemek yemek gibi en basit şeyleri bile zar zor yapıyordu. Tüm kolonistler salonda parti verip eğlenirken bu garibim partinin sonuna anca yetişebiliyordu. Bu saatten sonra onun varlığı koloni için yükten başka bir şey değildi. Belki de kendisini öldürmek veya koloniden kovmak en doğrusuydu. Ama bağlanmışsın bir kere. Onlarca saat harcadığın, her ihtiyaçlarını gidermeye çalıştığın kolonide her bir fert senin için değerli olmuş. Tam o esnada anılar geliyor aklına. O elim hadiseden önce yaşadıklarını düşünüyorsun. Bunca zaman koloniye hizmet etmiş, teknolojinin gelişmesindeki en önemli adamdan vazgeçmeyeceğine karar veriyorsun. Birikmiş vefa borcunu ödeme vakti geldi diyorsun. Kalıcı beyin hasarını gidermek zordur. Healer Mech Serum lazım ama söz ağızdan çıkmış bir kere. Böylece beklemeye başlıyorsun. Sonunda görevlerden birinde ödül olarak istediğin serum veriliyor. Görev ise yakınlardaki bir haydut kampını temizlemek. Kampı temizlemek için en sağlam adamlarından küçük bir tim hazırlıyorsun. Ekipman olarak hiçbir ucuzluğa kaçmıyorsun. Birisini iyileştireceğiz derken daha ciddi kayıplar vermemek gerek. Sonunda bordo bereliden hallice ölüm makinesi ekibin yola çıkıyor. Onlar yokken koloninin ciddi bir baskın yememesi için dua ediyorsun. Bizim aslanlar kampa vardıklarında müthiş bir operasyon gerçekleştiriyor. Sayıca kendilerinden üstün olan düşman kampını zayiat vermeden temizliyorlar. Görev başarıyla tamamlandığı için ödüller koloniye hava yoluyla gönderiliyor. Ancak tedavinin uygulanması için bir gün daha bekliyorum. Çünkü ekibin de gelip bu muhteşem ana şahit olmalarını istiyorum. Nihayetinde ekip sağ salim dönüyor, koloniyi tam kadro ameliyathanede topluyorum. Geriye sadece serumun hastamıza uygulanması kalıyor. Doktorumuz serumu depodan getiriyor, hastamıza uyguluyor ve mucize gerçekleşiyor. Ben dahil tüm koloninin gözleri yaşlı. Sevinçten birbirimize sarılıyoruz. O zeki adam tıpkı eskisi gibi karşımda sapasağlam duruyor. Eski mutlu günlerimize tekrardan dönebiliriz. NAH DÖNEBİLİRİZ. Başroldeki eleman sağlığını geri kazandıktan sonra en iyi bildiği iş olan araştırmalarına son sürat devam ediyor. Sonra bir gün ansızın düşmanlar transport podlar ile bunun araştırma yaptığı odaya çatıdan zınk diye iniş yapıyor. Bu garibimi ortaya alıp bıçak dipçik ne varsa bir güzel girişiyorlar. Üstüne odada yangın çıkartıyorlar. Koloninin geri kalanı olay yerine gelip düşmanları ortadan kaldırana kadar bizimkisi kan kaybından hakkın rahmetine kavuşuyor tabi. Çıkan yangından dolayı da hafif bronzlaşıyor ama çok yanmadan alıyoruz naaşını. Şimdilerde kendisi buzdolabında bir lahitin içinde dirileceği günü bekliyor. Görevlerden birinde resurrector mech seruma denk gelirsem onunla tekrar hayata getireceğim inşallah.
Gittim görevden adam kurtardım adamın beyninin %70 i yokmuş mermi yemiş. Öldürürüm yada baskın gelsin öldürürler derken en sevdiğim karaktere aşık oldu evlendiler. adam yürüyemiyor, konuşamıyor elimde kaldı adam besliyom boşuna amk. Birde herkesle arası da iyi. Yani diyeceğim şu ki sağlığına bakmadan adam almayın.
12.03.22
-Civciv depoya girip bira içmiş. bağımlı oldu ve komadayken öldü.
-2 tanesi astımlı 4 goril kolonimize saldırdı, hallettik.
15.03.22
-Kolonistim masada yemek yemediği için x30 Components stack'ini kırdı.
19.03.22
-Doktor enfeksiyonlu kolu kesmek için, hastayı ameliyat ederken *yanlışlıkla* hastanın göğsünü kesti.
23.03.22
-Sinir krizi geçiren bir eleman beşli mortar shell patlattı.
29.05.22
-Siege atarken, baskına geldiler. şehirde sıkıştık. Yardım lazım.
31.5.22
-Lütfen yardım edin.
02.06.22
-2 gündür %8.3 isabet oranıyla bolt action rifle ile savaşıyoruz.
11.06.22
-Öz babasını katledince sorun yok, yemeği masada yemediği zaman çıldırıyor.
Daha tam anlamı ile bitiremedim ama güzel oyun.
Edit: Bu yorumu editlemek istiyorum çünkü bazı arkadaşlar nedense profilime girip beni aşağılama isteği duymuş. İsimlerini vermek istemiyorum ama herkese açık bir profilde paylaştıklarına göre kendilerini belirtmek istiyorlar, bu yüzden yorumlarını silmeyeceğim. (Kendileri silmiş).
Ana oyunu, yani eklentisi olmadan, bitirdim. Rim'den kurtardım kolonistleri bir kaç kez. Lakin oyun fazla açık dünya, yapabileceklerimiz sınırsız. Özellikle modlar ile. Sadece ilk 30 saatinde ana oyunu bitirebilirsiniz ama bu tam anlamı ile bitirdiğinizi söylemiyor. Sizden istenilenleri yaptığınız bir olay oluyor sadece.
Evet oyun saatimin fazla olduğunun farkındayım, lakin koronanın ilk başlarında çok boş vaktim vardı. Sokağa çıkma yasakları ve benzeri derken, o sıralar bilgisayarım çoğu oyunu açmakta güçlük çekiyordu zaten, yapacak başka bir şeyim olmadığı için bu oyunu oynadım.
Bu küçük latifeyi bile açıklama zorunda olduğuma inanamıyorum, lakin okuduğunuz ve oylarınız için teşekkürler.
Ömer iyi kolonistti ama fena bir kusuru vardı.
Masa olmadan yemek yiyemiyordu.
Masa olmadan yemek yediği her dakika onun için acıyla geçiyordu ve ben onun omuzlarındaki bu yükün ne kadar ağır olduğunu o ölmeden anlayamadım
bir akşam masa olmadan son defa yemeğini yedi ama hiçkimse bunun farkında değildi
işte o gece ansızın saat 1.23 de geçirdiği bir öfke kriz sonrası x17 tane antimadde ile güçlendirilmiş harp başlığını tekmeleyerek infilak etmesine sebep oldu
bu facia sonrasında bütün kolonimi kaybettim . O ve onu durdurmaya çalışan 6 kolonistim anında buharlaştı bi okadarı da ağır yaralandı yaklaşık 3 tanesi yanarak hayatını kaybetti.
yaşanan her şeyi bir kenara bırakıp geriye kalan bir avuç savaşçım ile her şeyi yeniden en baştan kurmaya başladım ama ertesi günün sabahını mechanoid saldırısı ile karşılaşınca fazla dayanamadım ve bütün askerlerimi kaybettim.
Peki bu olaylardan sonra bana ne mi oldu?
sonunda kafamı bilgisayardan kaldırmayı başardım. Tekrardan ailemin yüzünü görmek beni çok mutlu etti ayrıca yks ye sadece 60 gün kalmış artık sonunda çalışmaya başlayabilirim
Tek erkeğin yönettiği bir rejim kurdum tüm kadınları s!kerek çoğalıyor doğan erkekleri kes!p bizzat kendime yediriyorum kız çocukları isyan ederse onları da yiyorum kadınlara doğum sıralarına göre rütbe verip tüm dünyayı fetetmek amacım tabi bide kolonideki herkesi s!kmek bu ilhamı bana veren game of thronesda ki Craster seninde ananı s!keyim ve evet piskolojim bozuk.
YA BEN BÖYLE OYUNUN TA ÖLÜSÜNÜ SİKEYİM. KOLONİYİ YENİ KURMUŞUM, ETRAFI KEŞFEDEYİM DİYORUM. KAZDIM BİR TANE DUVARI, İÇİNDEN 2000 YAŞINDA METAL SALYANGOZLAR ÇIKTI. BENİM ADAMLARI MİNİGUNLA TARADI AMK. BENİM ADAMLARIN ELİNDE PARMAĞINDAN KÜÇÜK BIÇAKLAR VAR. BEN NE YAPAYIM ULAN BUNLARA İNSAFSIZ ADAMLAR.
(''Oyundan pahalı DLC mi olur amk'' tepkilerine jet hızında yanıt verdikleri için teşekkürler. Oyuna yapmış oldukları hayvani zamla birlikte artık tüm DLC'ler oyundan ucuz.)
Kolonimin ilk üyelerinden birisi çatışmada kafasına yediği mermiden ötürü aptala döndü. Zor da olsa hayatta tutabilmiştim ancak ciddi bir kalıcı beyin hasarı vardı. Zaten karakteristik olarak savaşamayan birisiydi. Ben onun zekasına hayrandım. Kim bilebilirdi o kadar adam ve siperin arkasında çatışmanın bitmesini beklerken o kör kurşunun hayatını karartacağını. Azraille olan mücadelesini kazanmıştı ama artık işlevsiz bir kolonistti. Tek silahı olan zekası artık gitmişti. Zeka şöyle dursun yürümek, yemek yemek gibi en basit şeyleri bile zar zor yapıyordu. Tüm kolonistler salonda parti verip eğlenirken bu garibim partinin sonuna anca yetişebiliyordu. Bu saatten sonra onun varlığı koloni için yükten başka bir şey değildi. Belki de kendisini öldürmek veya koloniden kovmak en doğrusuydu. Ama bağlanmışsın bir kere. Onlarca saat harcadığın, her ihtiyaçlarını gidermeye çalıştığın kolonide her bir fert senin için değerli olmuş. Tam o esnada anılar geliyor aklına. O elim hadiseden önce yaşadıklarını düşünüyorsun. Bunca zaman koloniye hizmet etmiş, teknolojinin gelişmesindeki en önemli adamdan vazgeçmeyeceğine karar veriyorsun. Birikmiş vefa borcunu ödeme vakti geldi diyorsun. Kalıcı beyin hasarını gidermek zordur. Healer Mech Serum lazım ama söz ağızdan çıkmış bir kere. Böylece beklemeye başlıyorsun. Sonunda görevlerden birinde ödül olarak istediğin serum veriliyor. Görev ise yakınlardaki bir haydut kampını temizlemek. Kampı temizlemek için en sağlam adamlarından küçük bir tim hazırlıyorsun. Ekipman olarak hiçbir ucuzluğa kaçmıyorsun. Birisini iyileştireceğiz derken daha ciddi kayıplar vermemek gerek. Sonunda bordo bereliden hallice ölüm makinesi ekibin yola çıkıyor. Onlar yokken koloninin ciddi bir baskın yememesi için dua ediyorsun. Bizim aslanlar kampa vardıklarında müthiş bir operasyon gerçekleştiriyor. Sayıca kendilerinden üstün olan düşman kampını zayiat vermeden temizliyorlar. Görev başarıyla tamamlandığı için ödüller koloniye hava yoluyla gönderiliyor. Ancak tedavinin uygulanması için bir gün daha bekliyorum. Çünkü ekibin de gelip bu muhteşem ana şahit olmalarını istiyorum. Nihayetinde ekip sağ salim dönüyor, koloniyi tam kadro ameliyathanede topluyorum. Geriye sadece serumun hastamıza uygulanması kalıyor. Doktorumuz serumu depodan getiriyor, hastamıza uyguluyor ve mucize gerçekleşiyor. Ben dahil tüm koloninin gözleri yaşlı. Sevinçten birbirimize sarılıyoruz. O zeki adam tıpkı eskisi gibi karşımda sapasağlam duruyor. Eski mutlu günlerimize tekrardan dönebiliriz. NAH DÖNEBİLİRİZ. Başroldeki eleman sağlığını geri kazandıktan sonra en iyi bildiği iş olan araştırmalarına son sürat devam ediyor. Sonra bir gün ansızın düşmanlar transport podlar ile bunun araştırma yaptığı odaya çatıdan zınk diye iniş yapıyor. Bu garibimi ortaya alıp bıçak dipçik ne varsa bir güzel girişiyorlar. Üstüne odada yangın çıkartıyorlar. Koloninin geri kalanı olay yerine gelip düşmanları ortadan kaldırana kadar bizimkisi kan kaybından hakkın rahmetine kavuşuyor tabi. Çıkan yangından dolayı da hafif bronzlaşıyor ama çok yanmadan alıyoruz naaşını. Şimdilerde kendisi buzdolabında bir lahitin içinde dirileceği günü bekliyor. Görevlerden birinde resurrector mech seruma denk gelirsem onunla tekrar hayata getireceğim inşallah.
Gittim görevden adam kurtardım adamın beyninin %70 i yokmuş mermi yemiş. Öldürürüm yada baskın gelsin öldürürler derken en sevdiğim karaktere aşık oldu evlendiler. adam yürüyemiyor, konuşamıyor elimde kaldı adam besliyom boşuna amk. Birde herkesle arası da iyi. Yani diyeceğim şu ki sağlığına bakmadan adam almayın.
12.03.22
-Civciv depoya girip bira içmiş. bağımlı oldu ve komadayken öldü.
-2 tanesi astımlı 4 goril kolonimize saldırdı, hallettik.
15.03.22
-Kolonistim masada yemek yemediği için x30 Components stack'ini kırdı.
19.03.22
-Doktor enfeksiyonlu kolu kesmek için, hastayı ameliyat ederken *yanlışlıkla* hastanın göğsünü kesti.
23.03.22
-Sinir krizi geçiren bir eleman beşli mortar shell patlattı.
29.05.22
-Siege atarken, baskına geldiler. şehirde sıkıştık. Yardım lazım.
31.5.22
-Lütfen yardım edin.
02.06.22
-2 gündür %8.3 isabet oranıyla bolt action rifle ile savaşıyoruz.
11.06.22
-Öz babasını katledince sorun yok, yemeği masada yemediği zaman çıldırıyor.
Daha tam anlamı ile bitiremedim ama güzel oyun.
Edit: Bu yorumu editlemek istiyorum çünkü bazı arkadaşlar nedense profilime girip beni aşağılama isteği duymuş. İsimlerini vermek istemiyorum ama herkese açık bir profilde paylaştıklarına göre kendilerini belirtmek istiyorlar, bu yüzden yorumlarını silmeyeceğim. (Kendileri silmiş).
Ana oyunu, yani eklentisi olmadan, bitirdim. Rim'den kurtardım kolonistleri bir kaç kez. Lakin oyun fazla açık dünya, yapabileceklerimiz sınırsız. Özellikle modlar ile. Sadece ilk 30 saatinde ana oyunu bitirebilirsiniz ama bu tam anlamı ile bitirdiğinizi söylemiyor. Sizden istenilenleri yaptığınız bir olay oluyor sadece.
Evet oyun saatimin fazla olduğunun farkındayım, lakin koronanın ilk başlarında çok boş vaktim vardı. Sokağa çıkma yasakları ve benzeri derken, o sıralar bilgisayarım çoğu oyunu açmakta güçlük çekiyordu zaten, yapacak başka bir şeyim olmadığı için bu oyunu oynadım.
Bu küçük latifeyi bile açıklama zorunda olduğuma inanamıyorum, lakin okuduğunuz ve oylarınız için teşekkürler.
