Hollow Knight, to moja ulubiona metroidvania, souls-like (myślę, że możną ją tak określić) oraz jedna z ulubionych gier w ogóle. Cenię ją przede wszystkim za świetne sterowanie postacią, jest wymagająca i do bólu uczciwa, czego nie mogę powiedzieć o kolejnej grze w serii. Sterowanie postacią jest bardzo nieprzyjemne. Postać czasami nie reaguje, układ klawiszy jest irytujący. Gra nie jest wymagająca, jest głupio-trudna. Cudowne Hunter's March - chcesz ominąć owada, bo jesteś w tej lokacji któryś raz - odbijasz się i stwór leci wprost na ciebie. Niewidoczne pułapki ujmujące 40% hp. Przeskakujesz nad wrogiem, stajesz na podeście i dostajesz zasięgowym atakiem, odbijasz się na latającego stwora i wpadasz na kolce. Jakieś klatki nieśmiertelności po otrzymaniu obrażeń? A po co to komu? A na co? Ławeczka z pułapką w tej lokacji, to w ogóle hit. Sekwencje zręcznościowe były podobne w Ori'm, tylko raz, były one tam dobrze zrobione, a dwa, postać wskrzeszała się zaraz przed daną platformą. Tutaj gra, ma cię po prostu zirytować, żebyś wracał pół godziny i znowu się skuł. Eksploracja niezbyt nagradza. Odkrywasz jakieś przejście, coś nowego, żeby otrzymać kilka koralików, które i tak pewnie stracisz w idiotycznych lokacjach, jak opisana powyżej.
Rozwój postaci - w zwykłym HK, ten rozwój był spokojny, ograniczony, ale po wielu godzinach grania, z postaci machającej mieczykiem, jesteś mistrzem walki, mogącym się teleportować i przechodzić szybko do różnych lokacji. W Silksongu, po paru godzinach grania, ciężko zauważyć, że jakikolwiek rozwój jest.
Grafika - tutaj jest naprawdę ładnie.
Walki z bossami - pokonałem 3 na krzyż, ale były na plus.
Muzyka - wolałem z poprzedniczki, ale jest ok.
Klimat - tutaj jest dużo podobieństw. Świat oryginalnego HK, dawał poczucie smutku, beznadziei - właśnie takie uczucia mi towarzyszą, jak patrzę na ,,wspaniałą'' kontynuację.
Fabuła - w Hollow Knighcie, była związana z snami, marzeniami sennymi. Tutaj też mam nadzieję, że wyjście tak słabej kontynuacji, to tylko zły sen. I marzę, żeby kiedyś wyszła dobra kontynuacja fenomenalnej pierwszej części - bo ta, na pewno taką nie jest.
